«Γιατί συμβαίνει αυτό; Πώς να το χειριστούμε; Υπάρχει τρόπος να τη βοηθήσουμε να μας μιλά;»
Aντίστοιχους προβληματισμούς έχουν πολλοί γονείς. Iδιαίτερα στην εποχή μας, που κατά γενική ομολογία χαρακτηρίζονται δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις, οι γονείς νιώθουν μεγάλη ευθύνη για την επικοινωνία που αναπτύσσουν με τα παιδιά τους. Έτσι, λοιπόν, επιθυμούν να μαθαίνουν καθετί που συμβαίνει στα παιδιά τους. Πολλές φορές, όμως, συναντούν την άρνηση ή την αντίδρασή τους να μοιραστούν μαζί τους κάτι που τα απασχολεί. Oι γονείς καταλαβαίνουν συνήθως από το ύφος του παιδιού ότι κάτι δυσάρεστο του έχει συμβεί, καθώς δε δίνει απαντήσεις στις ερωτήσεις τους.
Ωστόσο, η στάση του παιδιού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη συμπεριφορά των ίδιων των γονιών. O διάλογος δεν ευνοείται όταν οι γονείς είναι αυστηροί και θέλουν να ελέγχουν τα πάντα, όταν είναι υπερπροστατευτικοί, όταν είναι αγχώδεις ή πιεστικοί, όταν δεν ασχολούνται με το παιδί ή υποβαθμίζουν τα συναισθήματά του κ.λπ. Tο να σας μιλήσει το παιδί για κάτι που το απασχολεί σημαίνει ότι σας εμπιστεύεται.
Τι θα πρέπει να γνωρίζετε:
– H καλύτερη ώρα για να προσεγγίσετε το παιδί και να μιλήσετε για θέματα που το απασχολούν είναι η ώρα που είναι χαλαρό, αφού έχει ολοκληρώσει τις δραστηριότητές του.
– Κάνετε εσείς την αρχή συζητώντας πώς περάσατε τη μέρα σας.
– Αντί να το ρωτήσετε «τι έκανες σήμερα στο σχολείο», είναι καλύτερα να του πείτε: «Tι θυμάσαι περισσότερο από τη σημερινή ημέρα;»
– Eνθαρρύνετε το παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του ζωγραφίζοντας. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσετε κι εσείς να το προσεγγίσετε πιο εύκολα.
– Αν υπάρχει κάτι που το απασχολεί και δεν ξέρει τι να κάνει, φτιάξτε έναν κατάλογο, γράφοντας το θέμα που το απασχολεί, από τη μια πλευρά, και τις πιθανές λύσεις που θα σκεφτείτε μαζί, από την άλλη, πείθοντάς το με αυτό τον τρόπο ότι σε κάθε πρόβλημα υπάρχει λύση.
– Tο πιο σημαντικό για το παιδί είναι να νιώθει ότι έχετε ανοιχτά τα αφτιά σας τη στιγμή που σας μιλά, ότι σέβεστε τα συναισθήματά του και ότι το υπολογίζετε.
– Αν το παιδί σας δε σας «ανοίγεται», είναι σημαντικό να αναλογιστείτε τη συμπεριφορά σας. Είστε γονείς που ενθαρρύνουν το διάλογο ή, αντίθετα, «βομβαρδίζετε» το παιδί με ερωτήσεις, χω¬ρίς να το αφήνετε ελεύθερο να εκφραστεί;
– Αν διαπιστώσετε ότι ανήκετε στη δεύτερη ομάδα, τότε είναι ευκαιρία να αλλάξετε τη συμπεριφορά σας.
Aντίστοιχους προβληματισμούς έχουν πολλοί γονείς. Iδιαίτερα στην εποχή μας, που κατά γενική ομολογία χαρακτηρίζονται δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις, οι γονείς νιώθουν μεγάλη ευθύνη για την επικοινωνία που αναπτύσσουν με τα παιδιά τους. Έτσι, λοιπόν, επιθυμούν να μαθαίνουν καθετί που συμβαίνει στα παιδιά τους. Πολλές φορές, όμως, συναντούν την άρνηση ή την αντίδρασή τους να μοιραστούν μαζί τους κάτι που τα απασχολεί. Oι γονείς καταλαβαίνουν συνήθως από το ύφος του παιδιού ότι κάτι δυσάρεστο του έχει συμβεί, καθώς δε δίνει απαντήσεις στις ερωτήσεις τους.
Ωστόσο, η στάση του παιδιού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη συμπεριφορά των ίδιων των γονιών. O διάλογος δεν ευνοείται όταν οι γονείς είναι αυστηροί και θέλουν να ελέγχουν τα πάντα, όταν είναι υπερπροστατευτικοί, όταν είναι αγχώδεις ή πιεστικοί, όταν δεν ασχολούνται με το παιδί ή υποβαθμίζουν τα συναισθήματά του κ.λπ. Tο να σας μιλήσει το παιδί για κάτι που το απασχολεί σημαίνει ότι σας εμπιστεύεται.
Τι θα πρέπει να γνωρίζετε:
– H καλύτερη ώρα για να προσεγγίσετε το παιδί και να μιλήσετε για θέματα που το απασχολούν είναι η ώρα που είναι χαλαρό, αφού έχει ολοκληρώσει τις δραστηριότητές του.
– Κάνετε εσείς την αρχή συζητώντας πώς περάσατε τη μέρα σας.
– Αντί να το ρωτήσετε «τι έκανες σήμερα στο σχολείο», είναι καλύτερα να του πείτε: «Tι θυμάσαι περισσότερο από τη σημερινή ημέρα;»
– Eνθαρρύνετε το παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του ζωγραφίζοντας. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσετε κι εσείς να το προσεγγίσετε πιο εύκολα.
– Αν υπάρχει κάτι που το απασχολεί και δεν ξέρει τι να κάνει, φτιάξτε έναν κατάλογο, γράφοντας το θέμα που το απασχολεί, από τη μια πλευρά, και τις πιθανές λύσεις που θα σκεφτείτε μαζί, από την άλλη, πείθοντάς το με αυτό τον τρόπο ότι σε κάθε πρόβλημα υπάρχει λύση.
– Tο πιο σημαντικό για το παιδί είναι να νιώθει ότι έχετε ανοιχτά τα αφτιά σας τη στιγμή που σας μιλά, ότι σέβεστε τα συναισθήματά του και ότι το υπολογίζετε.
– Αν το παιδί σας δε σας «ανοίγεται», είναι σημαντικό να αναλογιστείτε τη συμπεριφορά σας. Είστε γονείς που ενθαρρύνουν το διάλογο ή, αντίθετα, «βομβαρδίζετε» το παιδί με ερωτήσεις, χω¬ρίς να το αφήνετε ελεύθερο να εκφραστεί;
– Αν διαπιστώσετε ότι ανήκετε στη δεύτερη ομάδα, τότε είναι ευκαιρία να αλλάξετε τη συμπεριφορά σας.
